Richting 2050: Rem op fossiele brandstoffen

Richting 2050: Rem op fossiele brandstoffen

Deze week publiceerde het Internationaal Energieagentschap hun Net Zero by 2050 rapport. In dit document dat maar liefst meer dan 200 pagina’s lang is, wordt uitvoerig omschreven wat er nodig is om de doelstelling van 2050 te halen. Hieronder geven we belangrijke orgelpunten uit deze studie.

Doelstellingen zijn nog steeds haalbaar

Volgens het rapport is het nog steeds mogelijk om de afgesproken doelstelling, de stijging van de temperatuur met maximaal 1,5 °C tegen 2050, te halen. Hiervoor zijn echter wel grote inspanningen nodig en moeten we werken naar CO2-neutraal tegen 2050.

Er is nood aan energie-efficiëntie en duurzame energietechnologie

In het uitgewerkt scenario naar CO2-neutraliteit uit het rapport is de wereldeconomie in 2030 ongeveer 40% groter dan nu, maar verbruikt ze 7% minder energie. Een belangrijk wereldwijd streven om de energie-efficiëntie te verhogen is een essentieel onderdeel van deze inspanningen. Hierbij wordt rekening gehouden met een gemiddelde verbetering van 4% per jaar.

Investeringen in fossiele brandstoffen moet stoppen

Om een duidelijke transitie te bewerkstelligen dienen investeringen in fossiele brandstoffen stopgezet te worden. Hierbij worden geen vergunningen meer afgeleverd voor olie- en gasvelden. Ook zijn uitbreidingen van bestaande steenkoolmijnen niet nodig. Opwekking van groene elektriciteit moet hierbij prioriteit krijgen. Daarnaast is een bijkomende focus op waterstof en koolstofopslag nodig om de transitie volledig te maken.

Belangrijk op te merken is dat het IEA nog steeds een plaats ziet voor kernenergie.

Toch nog wat onopgeloste zaken

Hoewel het Internationaal Energieagentschap gewag maakt van de urgentie om de uitstoot van broeikasgassen te stoppen, lijken er zich nog een aantal grote problemen voor te doen binnen de industrie. Bedrijven die nood hebben aan warmte op hoge temperatuur kunnen niet zomaar overschakelen naar een systeem waarbij deze warmte elektrisch wordt opgewekt. Denk maar aan een hoogoven, stoomgenerator of een droger op hoge temperatuur.

Indien de technologie wel al voorhanden is dan vergt het grote financiële inspanningen van een onderneming om die switch te maken.
Daarnaast is er ook nog de regelgeving die hierbij niet de juiste stimulans geeft. Denk maar aan de energiebeleidsovereenkomst waarbij je door de hantering van vaste coëfficiënten afgestraft wordt om elektrisch te werken in plaats van op aardgas. Elektriciteit omrekenen naar primaire energie wordt – ongeacht of deze groen wordt aangekocht – verrekend met een factor 9. Voor aardgas is dit 3,25 GJ/MWh. En als laatste is er dan nog de hoge belastingsgraad op elektriciteit. Doordat er 33% heffingen op elektriciteit worden geïnd stijgt ook de kostprijs hiervan.

In België hebben we eveneens nood aan een langetermijnvisie en alle beleidsmiddelen moeten hierop afgestemd worden.